بررسی توافق بین سه روش غربالگری اختلال روانی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال ۹۱-۹۰

سابقه و هدف: یکی از موضوعات مهم در روان­شناسی بالینی اندازه­گیری و یافتن ابزارهای مستقل است که دارای نتایج یکسان برای ارزیابی یک مشخصه روان شناختی می­باشند. از آنجا که پژوهش­های اندکی توافق بین این روش­ها را با یکدیگر مورد بررسی قرار داده­اند، مطالعه حاضر به­منظورمقایسه­ی سه روش تشخیص اختلال روانی دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال91-90 انجام شده است. مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی بر روی 983 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال تحصیلی 91-90 انجام شده است که با روش نمونه­گیری آسان انتخاب شدند. سه پرسشنامه سنجش سلامت روانی ghq-28 ، bsi و mmpi ، توسط دانشجویان تکمیل شد و پس از جمع­آوری با استفاده از نرم افزار spss داده­ها تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میزان شیوع اختلال روانی بر اساس پرسشنامه ghq-28 برابر 1/39 درصد، بر اساس پرسشنامه bsi برابر 8/44 درصد، و بر اساس پرسشنامه mmpi ، 44 درصد بود. ضریب همبستگی اسپیرمن ghq-28 با bsi 588/0، ghq-28 با mmpi 488/0، و bsi با mmpi برابر 533/0 محاسبه شد. میزان درصد طبقه بندی درست بین تست ­ های ghq-28 و bsi برابر 3/73 درصد، بین ghq-28 با mmpi 5/71 درصد و بین bsi با mmpi 8/69 درصد دیده شد. ضریب کاپا، توافق بالایی را بین سه تست نشان داد. نتیجه گیری: یافته های حاصل با توجه به ضریب همبستگی نسبتا بالای نتایج پرسشنامه ها و عدم تفاوت معنی دار نشان می دهد که سه پرسشنامه مذکور در تشخیص اختلال روانی دانشجویان تقریبا هم­سو می باشند.